Balans zoeken bij verduurzaming van een monument

‘Ooit wogen deze schuiframen twaalf kilo, nu zijn ze vier keer zo zwaar en kijk eens hoe soepel ze omhoog en naar beneden schuiven’. Trots toont timmerman Marco Schuiling een van de vijftig verduurzaamde ramen van het Hooftshofje in Den Haag. ‘Het raamsysteem is hier ter plekke bedacht en ontwikkeld. Maatwerk, daar gaat het om’.

Marco zit met schilder Leonard Hoek, loodgieter Jack Ouwerkerk en leerling timmerman Elias Koemans rond de tafel, waarop en waaromheen een veelheid aan onderdelen, instrumenten en proefopstellingen liggen, nodig om de ramen van het hofje te verduurzamen. Zij werken bij BURGY Bouwbedrijf, dat op voordracht van restauratie-architect Evert Jan Nusselder de restauratie van het hofje onderhanden heeft. Evert Jan Nusselder, ook aan tafel gezeten, werd in 2010 gevraagd de haalbaarheid van een verduurzaming van het hofje te onderzoeken. De energierekeningen waren hoog en desondanks was het nauwelijks mogelijk om de toch kleine woningen in de winter aangenaam warm te stoken. Er was een flink comfortprobleem.

Liefdadigheid
Het Hooftshofje ligt midden in het historische centrum van Den Haag, aan de Assendelftstraat. Dit hofje van liefdadigheid werd in 1755 – 1756 gebouwd in opdracht van Angenis Hooft (1678 – 1734). Zij bepaalde in haar testament dat het hofje bestemd was voor ‘bejaarde vrijsters of weduwen die de Gereformeerde religie belijden’. Het hofje kreeg een U-vorm rond een gezamenlijke binnentuin en heeft twee vleugels met elk acht woningen en een voorgebouw aan de straat.

Hierin is de regentenkamer gevestigd waar de bijeenkomsten plaatsvinden van de regenten die de Stichting Het Hooftshofje besturen. De stichting streeft nog steeds de oorspronkelijke doel¬stellingen na en stelt de woningen beschikbaar aan alleenstaanden met een beperkt inkomen.

Klik hier voor het volledige artikel over duurzaamheid.