Hoofdlijn van het Register

Het Register is een beroepenregister. De restaurator en de restauratiewetenschapper weten zich ermee erkend. Zij kunnen hun professionele kwaliteiten in een betrouwbaar profiel presenteren aan een potentiële opdrachtgever en andere ‘buitenstaanders’, zoals overheden. De informatiebehoefte bij de opdrachtgever en andere ‘buitenstaanders’ over de vakbekwaamheid van de in restauratie gespecialiseerde beroepsbeoefenaar staat centraal. Inhoudelijke gronden vormen de criteria op basis waarvan men wel of niet in het register komt

Presentatie professionele kwaliteiten
Heldere communicatie van ieders professionaliteit wordt bereikt met varianten:

• Onderscheid op basis van twee functies:

1. Register-Restaurator: Hij/zij die de brede praktische uitvoering van de verduurzaming van materieel cultureel erfgoed als professional tot zijn hoofdwerkzaamheden rekent.
2. Register-Restauratiewetenschapper: De professional die (natuurwetenschappelijk) onderzoek in relatie tot de praktische uitvoering van de restauratie en conservering tot zijn of haar hoofdwerkzaamheden rekent

• Onderscheid op basis van zijn/haar specialisme:

De professional rekent minimaal 1 en maximaal 5 disciplines (specialisaties) tot zijn of haar vakgebied.

• Onderscheid in de mate van ervaring en verantwoording bij de uitoefening van het beroep:

Het begrip ‘Senior’ wordt toegevoegd aan ‘Register-Restaurator’, als de Register-Restaurator inmiddels in hoge mate kennis en vaardigheden bezit die hij of zij niet alleen in de praktijk brengt, maar die hem tevens instaat stelt om de leiding te nemen bij complexe projecten en om zijn kennis en kunde over te dragen aan een volgende generatie beroepsbeoefenaren. Per discipline kan zijn of haar senioriteit worden bepaald. Zo kan men ook in één discipline ‘Senior’ zijn, maar in andere ‘slechts’ Register-Restaurator. Bij het beroep van Restauratiewetenschapper wordt dit onderscheid niet gemaakt. Het uitgangspunt hierbij is dat de restauratiewetenschapper zich alleen als zodanig kan presenteren als hij / zij voldoende senioriteit heeft.

Werkterrein voor twee Registerberoepen
De deskundigheid van de (senior)Register-Restaurator beslaat het hele proces van aanpak tijdens een restauratie en conservering. De deskundigheid van de Register-Restauratiewetenschapper concentreert zich op het procesonderdeel ‘onderzoek en diagnose’.
Eerder werd dit proces door ECCO (de Europese koepel voor nationale restauratorenverenigingen) overzichtelijk in een schema ondergebracht. Als concept, is dit schema door de begeleidingscommissie naar het Nederlands vertaald terwijl voor de twee bovengenoemde Registerberoepen, ‘eigen’ afgeleide RR-processchema’s zijn gemaakt. De niet vakinhoudelijke kennisaspecten uit het ECCO-concept (zoals ‘plannen en organiseren’) zijn hierin buiten beschouwing gelaten. Klik hier voor het schema van het werkproces van de Register-Restaurator en klik hier voor het schema van de Register-restauratiewetenschapper.

Opleiding en ervaring
Een heldere communicatie over aantoonbare competenties van de geregistreerde is essentieel. In de kern gaat het om de vakinhoudelijke kennisaspecten en zaken als ethische attitude en praktische ervaring binnen het restauratieproces spelen eveneens een belangrijke rol. Daarbij geldt niet een diploma of een gevolgde opleiding als primair criterium voor toegang tot het Register. Het minimale scholingsniveau, dat door ECCO voor het beroep van restaurator op EQF-niveau 7 (conform het European Qualification Framework) wordt gesteld is, voor het Restauratoren Register bij toetsing van personen, wel onderdeel van de interne leidraad maar geen vormbepalend criterium. In het RR-processchema met de beroepscompetenties, worden daarom uitsluitend de hoofdbegrippen uit het ECCO-processchema gebruikt. De bij de competenties behorende kennistypen, kennisniveau en niveaus van in te zetten vaardigheden worden niet apart gewaardeerd.

Regelgeving
Het voldoen aan de wettelijke regelgeving (mededinging, privacy) is een belangrijke randvoorwaarde. De mededinging vereist onafhankelijkheid van beheer en toetsing, transparantie (openbaar beschikbare criteria en procedures) en bezwaarmogelijkheden. De privacy (AVG) vereist dat niet méér gegevens worden opgeslagen dan nodig is voor het doel van het register. Er wordt nog nagegaan of het nodig en wenselijk is om te werken met een gesloten register (alles achter een nummer/inlogscherm) of dat ook een open variant (‘Gouden Gids’-variant) mogelijk is.

Aga Rijnboutt: ‘Nieuwsgierig zijn, en kritisch kijken naar je werk’

‘Het Restauratorenregister brengt ons als collega restauratoren dichter bij elkaar. Overduidelijk is geworden dat kwaliteitsborging een gemeenschappelijke opdracht is, waar je met zijn allen aan moet werken’. Restaurator en lid van de begeleidingsgroep Aga Rijnboutt is zeer te spreken over de gezamenlijkheid waarin het Register wordt opgebouwd. ‘Ik constateer met veel plezier dat alle betrokkenen in grote openheid met elkaar omgaan. De input van alle partijen is zeer waardevol. Iedereen werkt op een heel eerlijke en respectvolle wijze aan het Register om een zo goed mogelijk product te creëren. De verenigingen, die in het verleden met elkaar concurreerden, zitten nu samen aan tafel. Het is ook pure noodzaak om nauw samen te werken. Het is onvermijdelijk geworden om met elkaar kennis en ervaringen te delen. In je eentje kun je niet meer alles weten. Bovendien is bij complexe restauraties multidisciplinaire samenwerking noodzakelijk. De opdrachtgever mag eisen dat je weet over welke kennis jijzelf beschikt, en waar en bij wie je ontbrekende expertise kunt vinden. Het uitstralen van “wij doen het samen” maakt de sector alleen maar sterker’.

Kennisontwikkeling
‘Of Het Register een vorm van de Gouden Gids moet krijgen is een lastige kwestie. Hier zijn we nog niet helemaal uit In de eerste instantie gaat het ten slotte om de kwaliteit van het werk en niet om de vindbaarheid in de commerciële zin. Toch is het goed als we elkaar onderling goed kunnen vinden op onze kennis en op onze ervaringen. Daar heeft ons erfgoed baat bij.’ De permanente kennisontwikkeling is voor Aga Rijnboutt een belangrijk facet in haar werk. ‘Ik vind dat je je voortdurend moet afvragen: “Wat kan er beter?” “Wat zijn nieuwe ontwikkelingen, op gebied van materialen?” Ik kan bijvoorbeeld leren van de tandheelkundetechniek. Daar worden materialen ontwikkeld die bij keramiekrestauraties heel goed toepasbaar zijn. Materialen die voldoen aan de eis dat een tandvulling bijvoorbeeld niet mag gaan verkleuren, vaak ook wenselijk voor een gerestaureerd object in een vitrine van een museum, of die voor glasherstel of als polijstmiddel voor de carrosserie in de auto-industrie worden ontwikkeld kunnen voor keramiek- en glasrestauratoren interessant zijn. Wat je discipline of interesse daarbinnen ook is, nieuwsgierig zijn, en kritisch kijken naar je werk is een belangrijk onderdeel van ons beroep.’

Aga en Eros jr. van De Vink Restauratiewerken tijdens lasertest

Reageren?

Wilt u reageren op het initiatief tot een Restauratorenregister of de inhoud van deze nieuwsbrief? Wij ontvangen uw reactie graag via secretariaat@stichtingERM.nl.

Privacy

U heeft deze nieuwsbrief ontvangen als lid van een van de samenwerkende organisaties. Wilt u zich voor deze nieuwsbrief afmelden, klik dan hier.